Procedura awaryjna
Procedura awaryjna(inaczej ratowanie, en. cut-away) - proces wypięcia czaszy głównej i otwarcia spadochronu zapasowego w wyniku awarii czaszy głównej.
Techniki wykonywania procesury
Wyróżnia się dwie główne techniki wykonywania procedury awaryjnej.
Technika na dwie ręce
W tej technice skoczek kładzie obie dłonie na uchwycie wypięcia czaszy głównej, lokalizuje wzrokiem uchwyt wypięcia spadochronu zapasowego, pociąga uchwyt wyczepny po czym przenosi obie dłonie na uchwyt otwarcia zapasu.
Technika ta jest zalecana dla mniej doświadczonych skoczków, aby uniknąć przedwczesnego otwarcia zapasu i splątania czaszy głównej z zapasową.
Zalety
- Wymaga mniejszej siły fizycznej, ponieważ skoczek używa dwóch rąk
- Minimalizuje ryzyko zbyt szybkiego otwarcia zapasu(zanim czasza główna odejdzie)
Wady
- Większe ryzyko zgubienia uchwytu wyczepnego
- Ryzyko przesunięcia się uchwytu wyczepnego(po odejściu czaszy głównej uprząż się rozluźnia i zmienia swoje położenie) od zapasu(szczególnie często występuje na niedopasowanych uprzężach - gdy uprząż jest zbyt duża na skoczka lub jest to regulowany spadochron szkolny)
Technika na jedną rękę
W tej technice skocze łapie prawą ręką uchwyt wyczepny czaszy głównej a lewą ręką uchwyt otwarcia spadochronu zapasowe, następnie wyciąga uchwyt wyczepny a następnie wyciąga uchwyt otwarcia zapasu.
Zalety
- Mniejsze ryzyko zgubienia uchwytów
- Mniejsze ryzyko "stracenia" uchwytu od zapasu, ponieważ trzymamy go od początku procedury w dłoni
Wady
- wymaga większej siły fizycznej - czasami uchwyty wyczepne mogą dość ciężko wychodzić jeśli sprzęt jest nowy i rzep mocny
- Jeśli procedura zostanie wykonana niepoprawnie(zbyt nerwowo i za szybko) to istnieje ryzyko wystrzelenia sobie zapasu w czaszę główną, która nie zdążyła jeszcze odejść i może dojść do splątania
W przypadku obu procedur aby ułatwić sobie wypięcie czaszy głównej, po złapaniu uchwytu wyczepnego należy najpierw przekręcić go o 90 stopni do góry a dopiero później ciągnąć w dół do wyprostowanych rąk.
Technika podparcia
Jeżeli wysokość jest zbyt niska(poniżej 300 metrów) dozwolona jest też technika dołożenia zapasu do otwartej czaszy głównej i doprowadzenie do sytuacji, gdy mamy otwarte dwa spadochrony.
Pozycja ciała podczas otwarcia zapasu
Zapas w przeciwieństwie do czaszy głównej nie wymaga przejścia do pozycji "płaskiej" przed otwarciem, a wręcz jest to najgorsza pozycja w jakiej możemy otwierać zapas. Pilocik sprężynowy od zapasu zostaje odstrzelony od naszych pleców - więc w pozycji gdy spadamy na brzuchu będzie on znajdował się najdłużej w zawirowaniach powietrza i wystąpi największe ryzyko przyssania oraz największa utrata wysokości(opóźnienie zanim taki pilocik zapracuje).
Najlepszą pozycją do otwarcia zapasu jest pozycja pionowa(głową do góry), jednak pilocik od zapasu został zaprojektowany tak aby był w stanie zapracować w każdej pozycji w jakiej znajdzie się skoczek.
Statystyki
w Polsce nie ma oficjalnych statystyk jak często jest wykonywana procedura awaryjna. Bazując na danych z USPA z 2019 roku konieczność użycia zapasu występuje średnio co 700-800 skoków.